Maar wat is toegevoegde waarde en wat is de waarde van een goed idee? Soms zijn we met het team een ochtend aan het broeien voordat een goed idee ontstaat. Maar er zijn ook momenten dat ik nog geen 5 minuten nodig heb om een goed idee te bedenken.

Wat is de waarde van een goed idee in euro’s? Is dat het aantal uren vermenigvuldigd met het uurloon = totale waarde?

En wat nu als ik mijn dag niet heb, is dat dan voor de rekening van de klant? En wat nu als ik aan de lopende band geniale ideeën uit mijn hoge hoed tover, factureer ik dan per idee vijf minuten?

Oude wereld vs wereld van vandaag

In de ‘oude wereld’ is het gebruikelijk om de salarissen met twee of drie te vermenigvuldigen. Veel bureau’s werken met een declarabiliteits verplichting van 70%. De overige 30% geeft ruimte voor administratieve zaken, opleidingen, netwerken en andere niet declarabele zaken.

Ik reken het 'oude' model even voor:
52 weken in een jaar, 5 weken vakantie, 1,5 week Feestdagen en een werkweek van 40 uur, zorgt voor 1837,60 uren. 70% hiervan is dus 1286,32 uur. Laten we dit voor het gemak afronden naar 1200 uur per jaar / 100 uur per maand.

Salaris = €50.000,-
Omzet (3x) = €150.000,-
Uurtarief = €125,-

Het probleem met deze calculatie is dat het niets zegt over hoe goed iemand is en over de kwaliteit van het resultaat. Het zegt iets over bewezen successen, senioriteit en de ervaring.
Maar de wereld veranderd snel. Nieuwe collega’s zijn vaak beter thuis in de digitale wereld. Is het dan reëel dat een junior minder kost dan een senior?

Voorbeeld 1:
Neem nu onze junior Romana en senior Wendy. Beiden gepassioneerd over hun werk en over ons PR vak. Maar beiden vanaf een totaal andere hoek bevlogen aan het werk voor onze klanten. Wendy werkt vanuit het traditionele deel, op basis van kennis, ervaring, netwerk en fingerspitzengefühl. Romana werkt vanuit data-onderbouwing. Monitort, analyseert en kiest vanuit daar haar influencers. Beide waardevol, maar een totaal ander vertrekpunt in ervaring en kosten. Het opbouwen van een netwerk kost veel tijd en het gebruik van de juiste tools ook.

Voorbeeld 2:
Wat nu als onze medior consultant een persbericht zonder input van onze senior consultant schrijft. Hij is er twee uur mee bezig, waarna het persbericht nog twee uur gecorrigeerd dient te worden door de senior. Twee uur medior = €200,- + twee uur senior = €280,-. Wat nu als de senior 15 minuten input geeft waarna de medior het zelfde persbericht in twee uur schrijft en direct nailed. Wat kost het persbericht dan voor de klant?

Ik wil hiermee zeggen dat de kwaliteit en het bijbehorende resultaat interessanter zijn om als benchmark te nemen, dan de investering in tijd.

Time Tracking:
Bij FNKE werken wij met een tool om je uren te tracken. Het geeft ons inzicht in hoe wij onze klanten qua uren servicen. De tool laat ons zien wanneer wij niet actief op onze computer werken en vraagt pro-actief of deze uren gelogd dienen te worden. Maar wat nu al de teller onverhoopt doorloopt? En wat nu als het persbericht nog drie keer intern moet worden gecorrigeerd voordat het naar de klant kan. Wie is er dan kind van de rekening? Juist ja.

Hoe doen wij het dan bij FNKE?

Wij hebben onze werkzaamheden gestandaardiseerd bij projecten waarvan het gevraagde resultaat helder is. Onze werkzaamheden zijn sinds de start gelogd en daarvan zijn gemiddelden opgenomen, met een vastprijsmodel. Natuurlijk gebruiken wij onze time-tracking tool om te monitoren of onze indicatie kloppend is.
Op deze manier weet je precies wat de kosten over de looptijd van je contract zullen zijn. Vandaar dat wij de voorkeur hebben om met flatrates te werken. Binnen de flatrate-overeenkomst is het resultaat duidelijk verwoord in KPI's en zijn er mijlpalen opgenomen. Zo weet iedereen waar hij aan toe is!

Extra vragen buiten de flatrate?

Ook daarvoor maak je vooraf een inschatting op basis van ervaring. Aangenomen werk dus.

Een flatrate heeft onze voorkeur

Committeert partijen aan elkaar, zorgt voor een solide basis om op verder te bouwen en zorgt voor betere resultaten.